" İyinin de, kötünün de bize işlemediği bir durum söz konusu olabilir. O zaman, boşlukta kendi kendine çalarak duygularımızı belirten, sessizlik içinde kaybolup giden ezgiler çıkaran bir org sebepsiz yere coşkulara tutulur, hiçbir melodi yaratmadan sesler çıkarmaya başlar. Yokluğun faydasızlığına başkaldıran bir ruhun içine düştüğü bir çeşit çelişkidir bu, müthiş bir çelişki. Bilinmez bir yaradan kan boşanması gibi, besinsiz kalmış gücümüzün akıp gittiği birtakım yorucu oyunlar. "

― Honoré de Balzac , Vadideki Zambak